آتش از دیرباز در باورهای اسطوره ای و مذهبی ایرانیان از جایگاهی مینوی و مقدس برخوردار بوده و نماد روشنی، پاکی، طراوت، سازندگی، زندگی و تندرستی است . درباره ی پیدایش آتش در شاهنامه ی فردوسی چنین نقل شده است که روزی هوشنگ – شاه پیشدادیان – به همراه ملازمانش برای گردش به کوه و صحرا رفت . ناگاه چشمش به ماری سیاه افتاد که از دهانش دود بیرون می‌آمد . او به قصد کشتن مار سنگی به سویش پرتاب کرد ولی مار به سرعت گریخت و از برخورد دو سنگ با هم شعله‌ي آتش پدید آمد. هوشنگ شاه با دیدن این صحنه فروغ آتش را به عنوان فروغ ایزدی تلقی کرد و آن را درخور ستایش دانست.
امروز در غروب آخرین سه‌شنبه‌ی سال تکاپوی گرمی شعله‌ها را با هم به نظاره می‌نشینیم، قوت و گرما را از شعله‌های سرخ آتش می‌گیریم و رخوت و روی‌زردی را به آن می سپاریم تا با دستان پر و پشتوانه‌ای مطمئن به استقبال بهار نو برویم.
کانون تبلیغاتی مات گرم‌ترین شادباش‌ها را تقدیم شما می‌دارد؛ به امید ساختن فصلی نو سرشار از بهروزی و صلابت؛ که آتشی که نمیرد همیشه در دل ماست.